Os suyos cabellos perén flotan en l´aire, d’una color rosa que marabilla á tot qui tien a suerte de conoxer-la, o misterio que la rodia ye estraniamén atrayén.. Ye dulza, pero de bez distán y tien un don, contar falordias, no cualsiquier falordia, falordias de miedo, de misterio. Bibe en a selba, se diz Nina, siempre ba con o suyo moñaco, "Siñor Gosicallos". Si la quieres trobar sólo tiens que siguir as flors naranchas, una luz curiosamén rosa t´abisará d´a suya presenzia, i serás zerqueta, muito zerqueta, ixo sí, tiens que creyer-ie, si no, a selba, baxo a influyenzia d´a suya polideza ferá una fortaleza de brancas y fuellas y mái te dixarán plegar en ella.
29/4/09
Nina, a nina d´a selba
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario